Każdy z nas doświadcza w swoim życiu uczucia smutku i przygnębienia. Często też zdarza się nam w takich chwilach nadużywać słowa „depresja”. Jednak tak na prawdę słowo to ma zupełnie inne znaczenie niż to stan, który czasem zdarza się nam odczuwać. Depresja to taki stan smutku, który jest chorobą, a o tym czy mamy do czynienia z depresją jako zjawiskiem chorobowym, decyduje nasilenie objawów depresji, czas ich trwania, to jak wpływają one na nasze funkcjonowanie w życiu codziennym. Zaburzenia depresyjne nazywa się obecnie chorobą cywilizacyjną, gdyż należą one do najbardziej rozpowszechnionych problemów zdrowotnych. „Depresja” (zespół depresyjny, zaburzenie depresyjne, zaburzenie afektywne) to rozpoznanie medyczne. Takie samo jak cukrzyca, czy nadciśnienie tętnicze. Jest więc stanem, który wymaga leczenia, a nie powinien być przyczyną wstydu czy poczucia winy.

Kto może zachorować na depresję?

Każdy z nas odczuwa emocje. Bez względu na pochodzenie, rasę, wyznanie, wykształcenie czy status materialny. Dlatego też kiedy w pewnym momencie swojego życia zaczniemy odczuwać ciągły smutek, zmęczenie czy brak radości z jakiejkolwiek codziennej czynności, nie należy tego bagatelizować. To co czujemy może nie oznaczać, że jesteśmy leniwi ale prawdopodobnie należy skorzystać z pomocy specjalistów. Jak
z każdą chorobą, im szybciej poprosimy o pomoc, tym szybciej powinna wrócić radość z życia oraz zwyczajna aktywność, którą do tej pory prowadziłeś.

W Polsce szacuje się, że co 10 osoba cierpi na depresję lub zaburzenia nastroju z tego kręgu chorób. Badania wskazują, że dwa razy częściej chorują kobiety niż mężczyźni, ale być może ta liczba wskazuje tylko tyle,
że to kobiety częściej sięgają po pomoc niż mężczyźni. Wielu badaczy wskazuje jednak, że coraz częściej na depresję cierpią osoby młode, które dopiero wchodzą w dorosłe życie. Nie zapominajmy również, ze na depresję mogą cierpieć również dzieci młodzież. Objawy depresji u dzieci i młodzieży są zazwyczaj podobne do tych, które pojawiają się u osób dorosłych. Zwróćmy zatem uwagę na obniżony nastrój, problemy z koncentracją uwagi, spadek motywacji do codziennego funkcjonowania, zaburzenia łaknienia czy problemy ze snem. U najmłodszych zaburzenia nastroju mogą objawiać się też nasileniem zachowań buntowniczych, agresywnych, czy wzrostem niepokoju. Im mniejsze dzieci, tym częściej do objawów dołączają się objawy somatyczne (wszelkiego rodzaju bóle lub objawy z układu pokarmowego). W skrajnych przypadkach mogą pojawiać się również zachowania autoagresywne, takie jak myśli samobójcze, samookaleczenia.

Sięgaj po pomoc!

Co robić jeśli podejrzewamy u siebie lub innych depresję? Przede wszystkim należy poszukać profesjonalnej pomocy. Psychologa, psychiatry, który powie nam co należy robić dalej. Korzystajmy również z pomocy bliskich nam osób. Już sama rozmowa, opisywanie przeżyć i uczuć, może mieć efekt terapeutyczny. Możemy również korzystać z pomocy telefonów zaufania, które SA dostępne dla dorosłych ale także dla dzieci i młodzieży. Sięganie po pomoc, w sytuacji obniżonego nastroju powinno być, szczególnie teraz w dobie pandemii, tak powszechne jak sięganie po pomoc, gdy jesteśmy przeziębieni, by nie doprowadzić do zapalenia płuc.

 

Magdalena Majewska

Maciej Głowacki