Ostatnio przyglądaliśmy się bliżej emocji jaką jest złość - dziś przyjrzmy się bliżej strachowi i lękowi.
Strach jest jedną z podstawowych emocji człowieka. To stan silnego emocjonalnego napięcia, pojawiający się w sytuacjach realnego zagrożenia, naturalną reakcją organizmu jest np. odruch silnego napięcia mięśni, a w konsekwencji ucieczka lub walka
Z kolei lęk jest nieprzyjemnym stanem emocjonalnym związanym z przewidywaniem nadchodzącego z zewnątrz lub pochodzącego z wewnątrz organizmu niebezpieczeństwa, objawiający się jako niepokój, uczucie napięcia, skrępowania, zagrożenia. W odróżnieniu od strachu jest on procesem wewnętrznym, niezwiązanym z bezpośrednim zagrożeniem lub bólem.
Po pierwsze, pamiętajcie, że to ok czuć strach i lęk.
Emocje te są nam bardzo potrzebne.
Pełnią w naszym życiu funkcję ochronną- informuje nas o niebezpieczeństwie.
Zdarza się, że wysyła nam "fałszywy" alarm.
Zdarza się, że przedmiot lęku jest nierealny (np. potwory pod łóżkiem).
Natomiast uczucie lęku jest zawsze całkowicie realne.
To, że my go nie odczuwamy, nie oznacza, że ktoś inny także go nie czuje.
To, że potwory nie istnieją nie oznacza, że nie można się ich bać. Dlatego tak ważne jest okazanie szacunku i zrozumienia.
Gdy dzieci go czują potrzebują akceptacji, empatii i nazwania strachu.
Jak rozmawiać i jak wesprzeć osobę odczuwającą strach lub lęk?
1. Nie mów: „Uspokój się” Problem w tym, że kiedy ludzie są niespokojni, trudno im się uspokoić, zrelaksować. Doświadczają aktywacji współczulnego układu nerwowego, znanego jako reakcja walki lub ucieczki. Jest to prawdziwy i pilny proces biologiczny, który automatycznie podnosi tętno i poziom adrenaliny, usztywnia mięśnie i wprawia zmysły w stan wysokiej gotowości.
Mechanizm „walcz lub uciekaj” ma na celu zastąpienie „rozsądnego” myślenia. Jeśli pływasz w oceanie i widzisz rekina w oddali, rzucasz się do ucieczki, a nie zastanawiasz się, skąd on się tam wziął. Kiedy więc mówisz osobie w stanie lęku "uspokój się", prosisz o coś niemożliwego. Ona jest właśnie w trybie "walcz lub uciekaj".
Zamiast więc mówić „uspokój się”, spróbuj zadać otwarte pytanie, takie jak: „O czym myślisz?”. Gdy nawiążecie rozmowę, możesz zadać bardziej szczegółowe pytania, świadczące że jesteś zainteresowany rozmową. Jeśli chcesz pomóc, to pozwoli osobie lękowej uspokoić się, zastanowić nad odpowiedziami.
2. Nie mów: „Nie ma się czym martwić” „Nie ma się czym martwić”. „To nie jest wielka sprawa”. „Będzie dobrze”. „Będziesz się śmiać, gdy spojrzysz na to wstecz”. „Nie martw się! Twój problem nie jest taki straszny”. Żadne z tych zdań nie pomoże. Skąd wiesz, że wszystko będzie dobrze?
Zamiast lekceważyć zmartwienie i zdenerwowanie, okaż empatię. Możesz pokazać, że słuchasz drugiej osoby, dopasowując swój ton i nastrój. („Domyślam się, że może być to denerwujące, nie wiedzieć, dokąd zmierza twój związek.”). W rozmowie wspierającej kluczowe są pytania otwarte. Zapytaj: „O co się martwisz"; "Co takiego się wydarzyło?". Ważne jest, aby pamiętać, że nie robisz tego, aby dawać porady. Masz zapewnić wsparcie.
3. Nie mów: „Ja też mam problemy” Jeśli ktoś wydaje się tylko lekko zaniepokojony lub może śmiać się ze swojej sytuacji, dzielenie się podobnymi uczuciami może wydawać się świetnym sposobem na złagodzenie napięcia. Ale uważaj, to może pogorszyć samopoczucie osoby, szukającej pomocy. Powiedzenie czegoś w stylu: „Ja też się martwię. Mam podobne problemy w pracy” może zostać odczytane jako bagatelizowanie problemów.
Bądź dobrym słuchaczem i z uważnością wysłuchaj drugiej osoby. Zachowaj swoje zmartwienia na inną okazję lub zwróć się do innego znajomego.
4. Nie "włączaj" zachowania podtrzymującego lęk. Chęć powstrzymania lęku widać szczególnie w opiece rodziców nad dziećmi. Opiekują się swoim 5-latkiem, a gdy spotykają psa w parku, mówią, że dziecko bardzo się ich boi i każą go zabrać. To oczywiste, że rodzic chce ograniczyć strach. W tym przypadku jednak taka reakcja daje efekt przeciwny do zamierzonego, ponieważ w miarę upływu czasu zwiększa fobię dziecka. Zaczyna ono myśleć, że psy są niebezpieczne i należy ich unikać.
Jeśli ktoś, kto za każdym razem w panice, kieruje się w przeciwnym kierunku niż obiekt, którego się boi (np: pies), jego strach się wzmacnia.
Przede wszystkim warto zachować spokój podczas rozmowy z osobą, która boi się. Osoba ta potrzebuje przede wszystkim empatii, akceptacji i nazwania tego, co wywołuje strach.
Powiedz na przykład:
? "Boisz się potworów pod łóżkiem i rozumiem jest to dla Ciebie trudne. Najpierw mocno Cię przytulę, a może potem opowiem ci o potworach z mojej perspektywy? Co ty na to?"
? "Obawiasz się pierwszego dnia w nowej szkole. To zrozumiałe, że czujemy niepokój, gdy idziemy do nowego miejsca. Ja też tak miałam pierwszego dnia w pracy."
Po czym rozpoznać strach/lęk? Zobaczcie!
Akceptujmy strach.
Akceptujmy emocje.
To pomaga.
Karolina Suchecka
psycholog szkolny
- redaktor
- Blog
Wyobraźmy sobie kogoś, kto łatwo zapala się do nowych pomysłów i równie szybko potrafi się nimi znudzić. Kogoś, komu z trudem przychodzi trzymanie się rutyny, za to łatwo się frustruje gdy tylko pojawią się jakieś trudności. Brzmi znajomo? Impulsywność i działanie w chaosie to naturalny stan małego dziecka. Aby móc w dorosłości sensownie planować swój czas, tolerować frustracje i umieć odłożyć doraźną przyjemność w imię przyszłej nagrody, dziecko potrzebuje kogoś, kto nauczy go tego wszystkiego.
Schemat Niedostatecznej Samokontroli/Samodyscypliny jest konsekwencją braku odpowiedniej dozy rodzicielskiej troski. W efekcie w mózgu dziecka (a potem osoby dorosłej) część odpowiedzialna za kontrolę emocji i konsekwencję nie może się w pełni rozwinąć.
Osoby posiadające tej schemat nie chcą tak funkcjonować, ale nie potrafią tego zmienić.
Jak walczyć z tym schematem?
Krok 1: zacznij go zauważać.
Krok 2: naucz się dawać sobie przestrzeń między impulsem a decyzją. Zwykle w pierwszej chwili kierujemy się emocjami, a dopiero potem przychodzi trzeźwa refleksja. Daj sobie chwilę, by ochłonąć i pomyśleć o konsekwencjach swoich działań. Zadaj sobie pytanie: czy są jakieś konsekwencje, które próbuję zignorować? Ryzyka, których próbuję nie wziąć pod uwagę?
Krok 3: ćwicz systematyczność. Zacznij od drobnych, w miarę prostych nawyków, jak codzienne ścielenie łóżka przed śniadaniem. Dodawaj nowe, gdy stare masz już opanowane. Nie planuj za dużo.
Krok 4: wyobrażaj sobie moment finalizacji projektu.
Karolina Suchecka
psycholog szkolny
- redaktor
- Blog
Krótka przypominajka przed powrotem do szkoły. Po co nam cała ta nauka? Przecież można przeżyć szczęśliwie życie bez znajomości wzoru skróconego mnożenia!
Jeśli czujesz, że nigdy nie wykorzystałeś wiedzy zdobytej w szkole, być może nie zwróciłeś uwagi na to, jak znajomość abstrakcyjnych pojęć z podstawy programowej pozwoliła Ci lepiej zrozumieć warunki kredytu na mieszkanie, a dawno zapomniana znajomość budowy komórki ułatwiła zrozumienie mechanizmu stojącego za chorobą autoimmunologiczną Twojej kuzynki.
Poniżej znajdziecie slajdy, które po części odpowiedzą wam na to pytanie.
Prace przygotowała psycholog Maria Kaczorowska.
Ps.: pamiętajcie o tym, jak ważny jest dla mózgu ruch i sen! Bez tych dwóch rzeczy informacje zaczerpnięte podczas lekcji nie są w stanie wiele zdziałać ;)
Karolina Suchecka
psycholog szkolny
- redaktor
- Blog
Zawyżona, niska czy realistyczna samoocena??
Realistyczna samoocena kształtuje się wyraźnie około 7 roku życia (co nie znaczy, że dziecko wcześniej nie zdobywa wiedzy o sobie).
??Dlaczego akurat wtedy? Bo zazwyczaj wtedy dziecko rozpoczyna przygodę ze szkołą, wchodzi w nową rolę (ucznia), uczy się działać w grupie, doświadcza też wielu porażek i sukcesów. Te doświadczenia są niezbędne, aby budować wiedzę na temat swoim mocnych i słabych stron, tego co lubię i nie.
Realistyczna samoocena to tak zwana norma, czyli sytuacja, gdy nie jest ona ani niska (dziecko wątpi w siebie), ani zawyżona (przecenia swoje możliwości i doświadcza wielu porażek). Żeby realistyczna samoocena mogła się ukształtować dziecko musi zostać "wyposażone" w plecak ? ze wsparciem społecznym.
O co chodzi z tym wsparciem społecznym?
Chodzi o to, aby dziecko czuło się akceptowane i docenione niezależnie od efektów swoich działań (czyli zauważamy dziecko i jesteśmy obok, kiedy doświadcza zarówno porażek jak i sukcesów). Nie uzależniamy swojej postawy wobec dziecka od tego, czy ze sprawdzianu dostało 5.
Jedną ze smutniejszych sytuacji jest taka, kiedy dziecko zapytane o to, co sprawia, że rodzice są szczęśliwi lub dumni, odpowiadają: "kiedy jestem grzeczny" lub "kiedy dostaje same 5".?
Stabilna relacja i zapewnione poczucie bezpieczeństwa odgrywają dużą rolę w kwestii samooceny, a co za tym idzie - dziecko jest pewniejsze siebie i śmiało odkrywa świat.
Karolina Suchecka
psycholog szkolny
- redaktor
- Blog
Jednym (ale nie jedynym) powodem, dla którego dzieci biją jest to, że jest to ich sposób rozładowywania napięcia, pozbywania się złości (przez ciało). Jest to ich naturalna reakcja, w zależności od wieku, jedyny, szybki i skuteczny sposób na wyrażenie złości.
Dlatego rodzice często zastanawiają się dlaczego dzieci biją (czy próbują uderzyć) skoro w domu nie mogły zaobserwować tego zachowania. Wyżej jest właśnie odpowiedź na to pytanie ?.
Ale.. to, że jest to "naturalny" sposób rozładowywania napięcia nie oznacza, że musimy go akceptować.
Jednak zamiast krzyków czy karania możemy zauważyć złość ("widzę jaki jesteś zdenerwowany, ale nie mogę zgodzić się na bicie, to sprawia mi ból"), a następnie zaproponować jeden ze sposób na złość:
Pomysł z balonem polega na tym, aby "wydmuchać" czerwone powietrze.
Jedna uwaga - proponując sposoby na złość nie chodzi o to, aby rzucić dziecku sposób i czekać aż z niego skorzysta. Ważne jest to, aby rodzic wykorzystywał te sposoby wspólnie z dzieckiem, razem.
Wszystkim rodzicom polecam książkę pt.: "Co robić, gdy się złościsz. Techniki zarządzania złością". to pełen humoru i zabawnych ilustracji poradnik psychologiczny w pełni dedykowany dzieciom. Autorka udowadnia w nim, że złość jest naturalną i zdrową reakcją, której tłumienie lub wyciszanie wcale nie jest dobrym pomysłem. W zamian proponuje naukę samokontroli oraz umiejętności bezpiecznego pozbywania się złości z ciała. Znajdziesz w niej techniki zarządzania emocjami, oparte na terapii poznawczo-behawioralnej, metody rozpoznawania przyczyn mniej przyjemnych emocji, a także sprawdzone sposoby na rozwiązywanie konfliktów, głównie dzięki znajdywaniu kompromisu. Wszystko to zostało opisane w specjalistycznym żargonie, proponując połączenie terapii z zabawą, którą pokochają najmłodsi. Pracę z tą książką można śmiało podjąć samemu z dzieckiem w domu.
W filmie poniżej znajdziecie Państwo przedstawiony pierwszy rozdział książki :)
Pamiętajcie, każdy czasem się złości. Nie jest to emocja, której należy się wstydzić.
Odczuwanie złości informuje nas, że coś ze świata zewnętrznego nam zagraża – naszej integralności psychicznej czy fizycznej, naszym zasadom, wartościom, przyzwyczajeniom. Pojawia się też wtedy, gdy zaczynamy dostrzegać, że ktoś naszych potrzeb nie zaspokaja, a powinien, lub narusza nasze granice psychologiczne lub fizyczne. Na przykład jeśli ktoś jest zbyt blisko nas, wykonuje gwałtowne ruchy, zaczynamy odczuwać zagrożenie.
Karolina Suchecka
psycholog szkolny
- redaktor
- Blog
Nie umiem tego! Nigdy mi się nie uda! To jest głupie!
Zdarza się, że dzieci poddają się i porzucają swoje działania przy najmniejszych niepowodzeniach. Zresztą nie tylko dzieci! Po tym jak zamiast placka upiekłam zakalca, nigdy więcej nie spróbowałam go zrobić.
Kiedy czegoś bardzo chcemy, a nam nie wychodzi - nie trudno o frustracje.
W tym wpisie znajdziecie Państwo kilka pomysłów, na to co można zrobić, żeby wesprzeć dziecko, które szybko poddaje się i nie wierzy we własne możliwości.
Każde dziecko potrzebuje wsparcia rodzica.
Dzięki temu czuje się kochane, potrzebne i akceptowane.
Karolina Suchecka
psycholog szkolny
- redaktor
- Blog
Nowy tydzień, nowe możliwości...
by zadbać o siebie
by lepiej się traktować
by zacząć się akceptować.
Wejdź w ten tydzień z daną myślą w głowie. Pamiętaj, że jesteś osobą wartościową, kochaną, jesteś cudem, a nie problemem do naprawienia.
Karolina Suchecka
psycholog szkolny
- redaktor
- Blog
Piątkowa przypominajka na weekend☺️
Masz prawo odpocząć. Odpoczynek to nie marnowanie czasu, nie trzeba też na niego zasłużyć super ciężką pracą.Odpoczywanie to nie czasu marnowanie! To bezcenna regeneracja sił, uzupełnienie zasobów, spotkanie ze sobą samą/samym.
Życzę Ci dobrego odpoczywania, wolnego od wyrzutów sumienia na ten weekendowy czas. Wybierz taką formę, o którą prosi Twoje ciało i umysł. Mam nadzieję, że znajdziesz na to przestrzeń, choć wiem, że lekko nie jest.
Karolina Suchecka
psycholog szkolny
- redaktor
- Blog
Dziś Światowy Dzień Ziemi.
Warto przy tej okazji przyjrzeć się kondycji nasze planety.
XXI wiek często nazywany jest stuleciem ekologicznym, bowiem świadomość społeczna dotycząca ekologii zdecydowanie wzrosła w przeciągu ostatniej dekady. Niestety Ziemia ciągle zmaga się z kilkoma globalnymi problemami, które zagrażają życiu roślin, zwierząt i ludzi. Poniżej przestawiam je bliżej.
Zanieczyszczenie powietrza
W wyniku rewolucji przemysłowej do atmosfery zaczęły przenikać duże ilości niepożądanych substancji, takich jak gazy i pary tlenków węgla, azotu, siarki, popioły, pyły, sadze czy związki metali ciężkich. Z tym problemem zmagają się głównie duże aglomeracje, w których kumulują się szkodliwe substancje pochodzące z przemysłu chemicznego, ale też spalin samochodowych tworząc zjawisko smogu. Skutkiem tego są choroby i schorzenia układu oddechowego oraz serca, wzrost śmiertelności ludzi a także zmniejszenie jakości roślin uprawnych oraz spadku plonów. Władze państw rozwijających się i rozwiniętych nie pozostają jednak obojętne wobec tego problemu. Aby ograniczyć jego skutki, wprowadzone zostały ograniczenia emisji szkodliwych gazów i pyłów.
Zanieczyszczenie wód
Rozwijający się przemysł ma również wpływ na jakość wody. Poprzez nieodpowiednie sposoby oczyszczania ścieków, wycieki ropy z tankowców i platform wiertniczych, do zbiorników wodnych trafiają wszelkiego rodzaju substancje nie należące do naturalnego środowiska wodnego. Na spadek jakości wody wpływają między innymi stosowanie zbyt wielu nawozów sztucznych przez przemysł rolniczy przyczyniając się do eutrofizacji wód. Aby zlikwidować ten problem należy przede wszystkim poprawić efektywność oczyszczania ścieków, co niestety wiąże się z wysokimi kosztami. Wraz ze wzrostem zapotrzebowania na nie, powinno się także budować nowe tego typu obiekty oraz modernizować już istniejące. Kontrolowanie stanu jakości wód oraz ciągłe dążenie do ulepszenia obecnych rozwiązań może w przyszłości doprowadzić do systematycznej poprawy. Niezbędne jest też racjonalne stosowanie nawozów sztucznych w rolnictwie. Ich nadmiar dostając się do wód powoduje niekontrolowany rozwój Flory morskiej przyczyniając się do niedotlenienia wód i masowego obumierania organizmów zwierzęcych.
Kwaśne deszcze
Na skutek kwaśnych deszczów pogarsza się jakość gleb oraz lasów. W zbiornikach wodnych przez dostanie się niebezpiecznych substancji pogarsza się także jakość wód, a w efekcie giną ryby. Dla samego człowieka kwaśne opady mogą być powodem chorób układu oddechowego, a dla miejskiej architektury czynnikiem niszczącym elewację zabytków i innych budynków. Czy istnieje możliwość lokalnego zlikwidowania kwaśnych deszczów? Niestety jest to niemożliwe. Współpraca nad rozwiązaniem tego problemu powinna mieć charakter globalny, gdyż często źródło zanieczyszczenia atmosfery jest znacznie oddalone od miejsca występowania kwaśnego deszczu na skutek frontów atmosferycznych.
Efekt cieplarniany
To zjawisko często jest nazywane ociepleniem klimatu, które jest jego następstwem. Taki stan powodują gazy cieplarniane znajdujące się w atmosferze, co doprowadza do podwyższenia temperatury na Ziemi. Na skutek tego może dojść do przesunięcia się stref klimatycznych, co doprowadzi do wielu klęsk żywiołowych, takich jak huragany, tornada czy powodzie. Jednocześnie na obszarach położonych daleko od zbiorników wodnych mogą występować susze. Wiele gatunków roślin oraz zwierząt będzie zagrożonych wyginięciem, z powodu braku umiejętności dostosowania się do nowych warunków. Efekt cieplarniany stanowi także realne zagrożenie dla ludzkości. Działania takie jak segregacja śmieci, używanie surowców wtórnych, zmniejszenie natężenia wyrębu lasów mogą zredukować ilość dwutlenku węgla w powietrzu.
Dziura ozonowa
Od prawie 40 lat dostrzega się znaczny spadek zawartości ozonu w atmosferze w rejonie bieguna południowego. Zjawisko to ma swoją popularną nazwę – dziura ozonowa. Nadmiar promieniowania ultrafioletowego jest wynikiem niewystarczającej ilości ozonu, co może prowadzić do zakłócenia równowagi ekosystemu. Silne promieniowanie UV wpływa także niekorzystnie na system immunologiczny człowieka, zwiększając tym samym podatność na infekcje i choroby. Obecnie w Polsce jak i wielu innych krajach zabronione jest wytwarzanie oraz importowanie produktów ze szkodliwymi substancjami dla warstwy ozonowej.
Degradacja gleb
Na zjawisko degradacji gleb wpływają bezpośrednio zanieczyszczenie powietrza, kwaśne deszcze oraz stosowanie sztucznych nawozów. Rośliny uprawiane na zanieczyszczonych glebach często zawierają toksyczne substancje, które po spożyciu mogą wywoływać zatrucie pokarmowe. Aby poprawić stan gleb należy przywrócić im dawną wartość użytkową i funkcję biologiczną, a więc je użyźniać w celu uzupełniania niedoboru ważnych pierwiastków.
Zanieczyszczenie plastikiem.
Plastik to tani surowiec. Łatwo z niego stworzyć przedmioty o dowolnym kształcie
(np. w drukarkach 3D), jest wytrzymały i ma wiele zastosowań. Co roku do mórz i oceanów trafia 8 milionów ton plastikowych odpadów, z czego 236 tysięcy ton stanowi mikroplastik. Obecnie na powierzchni oceanów znajduje się pięć “wysp” utworzonych z plastikowych odpadów. Jedna z nich wielkością dorównuje powierzchni Francji. Co minutę do morza trafia taka ilość plastiku, jaka znajduje się w jednej śmieciarce.
W przeliczeniu na masę do 2050 roku w morzach i oceanach będzie więcej plastiku niż ryb.
W skali świata jedynie 9% plastikowych śmieci trafia do recyklingu, a 12% kończy życie
w spalarniach. Przeważająca większość trafia na składowiska, albo co gorsza, wprost do środowiska naturalnego. Na całym świecie co minutę sprzedaje się ponad milion plastikowych butelek. Albo 20 tysięcy co sekundę! Potrzeba ponad 500 lat, żeby plastikowa butelka rozłożyła się (a raczej rozpadła w pył) w środowisku naturalnym. Cząstki mikroplastiku są obecne praktycznie we wszystkich systemach wodnych na świecie, czyli potokach, rzekach, jeziorach i morzach. Szacuje się, że przez bliższy lub dalszy kontakt z plastikiem na całym świecie może umierać nawet 2 miliony zwierząt rocznie.
Odpady komunalne
Wszystkie zagrożenia ekologiczne, z którymi zmaga się współczesny świat spowodowane są działalnością człowieka. Na skutek przyrostu naturalnego wzrasta potrzeba eksploatacji środowiska w celu zaspokojenia potrzeb ludzkich. Ma to głównie związek z zwiększającą się ilością wytwarzanych odpadów komunalnych oraz poprodukcyjnych. Częściowo problemy rozwiązuje recykling. Jeżeli nie będą podejmowane żadne działania zapobiegawcze, człowiek doprowadzi do nieuniknionej katastrofy ekologicznej.
Pod poniższym linkiem, polecam filmik instruktażowy, który zawiera ciekawe informacje dotyczące troski o naszą planetę na co dzień.
Pedagog szkolny, Maciej Głowacki.
- redaktor
- Blog
Zmiana jest nieoderwalną rzeczą w Naszym życiu. Zmieniamy szkoły, miejsca zamieszkania, ubrania. Ale czy zmieniamy swoje zachowanie ? Czy jest to możliwe ? Oczywiście ! Wiele osób pragnie zachowywać się w określony sposób po to, aby żyć w zgodzie ze swoimi wartościami oraz być akceptowanym przez innych. Wymaga to jednak dużego nakładu pracy własnej oraz determinacji.
Jeżeli chcesz zmiany - Twoje działania muszą być regularne. Nie zmienisz schematu, który budował się przez kilkanaście lat w jeden dzień...tydzień. Psychika jest jak mięsień. Jeżeli chcesz, aby była silna, musisz trenować ją często i regularnie.
ZMIANA WYMAGA CZASU I DZIAŁAŃ.
Jeżeli chcesz reagować inaczej ➡️ musisz trenować.
To oznacza regularną pracę nad sobą. Nie raz w miesiącu, nie raz na pół roku, ale codziennie !
Zmiana to proces, który trwa i wymaga własnych działań oraz wysiłku - także wtedy, a nawet szczególnie wtedy, gdy jest trudno.
Chcesz reagować inaczej w trakcie kłótni? Pracuj codziennie nad sobą. Nie czekaj, aż pojawi się kłótnia lub coś „samo” się zmieni.
Chcesz być bardziej uważna/ny? Trenuj codziennie uważność.
Chcesz być bardziej zmotywowana/ny? Trenuj i buduj swoją motywację poprzez codziennie, mniejsze wyzwania.
Co może dodatkowo pomóc Ci w zmianie zachowania ? Zobacz poniżej.
1. Spędzaj czas z właściwymi ludźmi
Spędzaj czas z osobami, które cię cenią i zachęcają do stawania się lepszym. Pamiętaj, że prawdziwi przyjaciele kochają cię bezwarunkowo i są bez względu na to co dzieje się w twoim życiu.
2. Zacznij stawiać czoła swoim problemom
Unikając problemów, nie sprawisz, że znikną. Rozwiązywanie ich, choć może okazać się trudne, na dłuższą metę sprawi, że twoje życie stanie się uporządkowane. Najważniejsze to naucz się z nimi radzić.
3. Bądź uczciwy wobec siebie
Bądź szczery w tym co robisz i kim chcesz się stać. W ten sposób lepiej zrozumiesz siebie i nauczysz się dokonywać właściwych wyborów.
4. Twoje szczęście jest twoim priorytetem
Twoje potrzeby mają znaczenie. Uważaj i dbaj o siebie. Nie możesz troszczyć się o innych, gdy zaniedbujesz własne pragnienia. Gdy spełnisz własne potrzeby łatwiej ci będzie dbać o innych.
5. Bądź sobą
Nie udawaj kogoś, kim nie jesteś i nie staraj się dopasować. Zawsze bądź sobą, bądź prawdziwy i wkładaj serce we wszystko co robisz.
6. Żyj w teraźniejszości
Obecna chwila to jedyna gwarancja. Nie możesz przewidzieć przyszłości, jak i również nie możesz rozpamiętywać przeszłości. Naucz się doceniać chwilę i jej piękno.
7. Ucz się na błędach
Błędy nie są złe, są ważnym elementem postępu. Wyciągaj z nich lekcje, by nie powtarzać tych samych błędów. Również nie bój się ich popełniać! Dzięki nim możesz się rozwijać i uczyć.
8. Bądź dla siebie uprzejmy
Sposób w jaki traktujesz siebie, ma odzwierciedlenie w sposobie zachowania do innych ludzi.
9. Pamiętaj o swoich osiągnięciach
Zacznij doceniać to, co już masz. Zatrzymaj się i naciesz się tym co udało ci się osiągnąć. Pamiętaj o swoich celach, ale nie goń na oślep, by nie stracić tego, co dla ciebie ważne.
10. Daj szansę marzeniom
Czasem dostajemy szansę, z której nie korzystamy. Nie bój się podejmować ryzyka, nigdy nie będziesz w 100% pewny, że coś się uda. Nie dowiesz się czy było warto, jeśli nie spróbujesz.
11. Uwierz w siebie
Jesteś gotowy! Pomyśl o tym. Masz wszystko, czego potrzebujesz, po prostu zrób krok i zacznij wierzyć, że ci się uda.
12. Zaczynaj relacje z właściwych powodów
Rozpoczynając znajomość kieruj się szczerością, a nie ukrytymi celami.
13. Daj ludziom szansę
Ludzie się zmieniają i każdy zasługuje na szansę. Nie sugeruj się pozorami i nie osądzaj.
14. Konkuruj z wcześniejszą wersją siebie
Nie konkuruj z innymi, ale samym sobą. W ten sposób staniesz się nie tylko lepszą osobą, ale unikniesz niezdrowych relacji.
15. Ciesz się z cudzych zwycięstw
Mając uznanie dla osiągnięć innych, sprawiasz danej osobie dużo radości. Świętowanie sukcesu z bliskimi jest znacznie słodsze niż w samotności. Pamiętaj o tym, bo pewnego dnia to twoje zwycięstwo zostanie docenione przez innych.
16. Szukaj jasnych stron
Nawet w trudnych chwilach nie poddawaj się i naucz się dostrzegać przebłyski nadziei. Dzięki temu łatwiej przetrwać ciężkie chwile.
17. Wybaczaj
Nie tylko innym, ale również sobie. Przebaczenie jest lekarstwem na ból i łatwiej dalej iść przez życie. Wybaczając nie znaczy, że zapominasz, ale pozbywasz się części żalu.
18. Pomagaj innym
Czasem drobny gest lub słowa mogą komuś pomóc. Warto poświęcić chwilę potrzebującym, bo dobroć rodzi dobroć.
19. Słuchaj intuicji
Kto doradzi ci lepiej?
20. Zacznij uważać na stres
Zwolnij czasem. Pozwól sobie odpocząć i zrelaksować się. To pozwoli ci odzyskać siły i oczyścić umysł, by mieć siłę do działania. Zadbaj o swoje zdrowie psychiczne i fizyczne.
21. Zauważaj piękno małych chwil
Zamiast czekać na wielkie rzeczy, odnajduj szczęście w tych małych. Z czasem wszystko przyjdzie, a dostrzegając piękno małych rzeczy odnajdziesz przyjemność i różnicę w jakości życia.
22. Pamiętaj, że doskonałe jest wrogiem dobrego
Naucz się akceptować pewne rzeczy. Niektórych z nich nie zmienisz. Ideały nie istnieją i czasem lepiej zaakceptować coś takim, jakie jest. Nie chodzi o to, by przyjmować przeciętność, ale nauczyć się wartości poszczególnych rzeczy.
23. Osiągaj cele każdego dnia
Nawet najdłuższa podróż zaczyna się od pierwszego kroku. W osiąganiu wielkich rzeczy najważniejsze jest konsekwentne osiąganie tych pojedynczych celów, które cię do niego zbliżają. Pracuj więc nad sobą i nie odkładaj spraw na później.
24. Otwórz się
Nie bój się mówić o tym co czujesz. Porozmawiaj o swoich problemach, podziel się planami. Na pewno będzie ci lżej i łatwiej podejmiesz działanie.
25. Bądź odpowiedzialny
Twój los jest w twoich rękach. Nikt inny nie podejmie za ciebie ważnych decyzji i nie zacznie działać. Przestań winić innych za swoje niepowodzenia, bo to ty kontrolujesz swoje życie. Każdy ma przed sobą przeszkody, ale ważne jest, by nauczyć się je pokonywać.
26. Pielęgnuj relacje
Dbaj o relacje z rodziną i przyjaciółmi. To najważniejsi ludzie w twoim życiu i doceniaj ich. Spędzaj z nimi chwile i uczestnicz w ich życiu zanim będzie za późno!
27. Nie skupiaj się na tym, czego nie możesz kontrolować
Nie wszystko można zmienić, więc nie marnuj czasu i energii. Zainwestuj swoją energię w to, co jesteś w stanie zmienić.
Jeżeli pracujesz nad zmianą swojego zachowania to wiedz, że trzymam za Ciebie bardzo mocno kciuki ! Pamiętaj, że zmiana jest możliwa, wymaga jedynak czasu i Twojego zaangażowania.
- redaktor
- Blog
Strona 10 z 16